Feralny piątek

W najbardziej ponurym miesiącu,  z fatalnym numerem, w feralnym dniu tygodnia, piątek 13 listopada to najgorszy dzień, jaki można sobie wyobrazić. Zła opinia o 13 dniu miesiąca, który przypada w piątek wywodzi się ponoć z XIV wieku, kiedy 13 października 1307 roku Filip IV zaatakował zakon templariuszy. No tak, ale to był złoty październik. Co powiedzieć o mrocznym polskim listopadzie?

Takiego dnia lepiej nie kusić losu, nie podkpiwać ani się nie wymądrzać. Pomyślałem, że to dobry dzień na pokorę.

Kiedy żona Waszego korespondenta przeczytała jego posty, powiedziała z autentycznym zdziwieniem:

- Przecież ty nie jesteś taki.

Mieliśmy w szkole polonistkę, dla której cytat był podstawą. To z jej powodu po tylu latach tłuką mi się po głowie różne sentencje. Między innymi ta z "Granicy" Zofii Nałkowskiej:

Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest.

Zadałem sobie pytanie, czy zanadto nie kreuję się na osobę wrażliwą i łagodną?, bo przecież wiem, że wariat jestem, gwałtownik i niecnota.

Tak, nie jestem świętym Franciszkiem. Ani w życiu osobistym, ani nawet w pisanym, nie tak łagodny jak moje posty. W tym pisanym prowadzę ponadto drugie życie. Mr. Hyde grasuje na forum Gazety Wyborczej.

Wprawdzie nie używa tam bejsbolowej pały wulgarności ani pomówienia, ale nie szczędzi jadu złośliwości, a najchętniej posługuje się mizerykordią ironii. Tematyka? Oczywiście polityczna. Ofiary? Powiedziałem sobie, że tu nie ma miejsca na politykę, więc za nic nie wymienię nazwisk. Nie znacie ich zresztą. Na ogół to dwaj bracia, którym mało było skraść księżyc i umyślili sobie podwędzić nam przyszłość. Nie tylko oni jednak. Także pewien młody polityk, przywódca partii nominalnie przeciwnej. Rządzący też czasem.

O jednym z braci pisałem, kiedy jego ugrupowanie inspirowało pracę młodocianego historyka, który opierając się na anonimowych źródłach kwestionował postawę moralną zasłużonego polityka z wąsem:

Jako anonimowe źródło chciałbym udostępnić historykom UJ taką oto relację o obalaniu PRL-u przez Jarosława K.:
Kino „Muranów” w Warszawie było przy ulicy Nowotki, tuż obok Pałacu Mostowskich, w którym mieściła się Komenda Stołeczna MO i było także SB. W 1979 r. Jarosław K. udał się tam na seans filmu „Amator” Kieślowskiego. I dostał od mamy banana. Przed komendą wyrzucił całą skórkę i bardzo szybko wbiegł do kina, bo już był spóźniony. Bardzo mu się to spodobało i postanowił, że już będzie tak zawsze.

Kiedy jednak wspomniany polityk z wąsem i ze znaczkiem w klapie poparł protest przeciw występowi pewnej piosenkarki w dniu 15 sierpnia, napisałem:

Skąd to lekceważenie Boga i poczucie, że jest słaby i wciąż potrzebuje wsparcia poprzez pouczanie innych i zakazy? Jeśli istnieje, to Madonna dla niego jest kolejną owieczką, a jeśli już bardzo mu się nie podoba, to jej przecież głos odejmie.

Gdy Grzegorz N. z partii przeciwnej domagał się powołania kolejnej komisji śledczej w sprawie hazardu i kiedy mówił, że oni z hazardem nie mieli nic wspólnego, oczy uciekały mu w lewo i w górę, co według poważnych psychologów jest oznaką kłamstwa, zacytowałem Tuwima:

Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam?
- List, proszę Cioci? List? Wrzuciłem, Ciociu miła!
- Nie kłamiesz Grzesiu? Lepiej przyznaj się kochanie!
- Jak Ciocię kocham, proszę Cioci, że nie kłamię!

To wszystko jednak pikuś. Prawdziwa maczetę wydobywam, gdy ścinam łby rodzimym antysemitom. Myślę jednak, że nie są oni godni wspominania w dniu tak pięknym jak piątek, trzynasty dzień listopada.
---------------------------
13 października, równo miesiąc temu, wystartowałem, tzn. ujawniłem tego bloga. Przez ten czas licznik zanotował 10 000 odsłon. To nie jest zły wynik. Nie opuszczajcie mnie tylko, proszę!