Czuła sieć słów

Ten amerykański plakat z początków XX wieku reklamuje jakiś objazdowy pokaz hipnozy. Górna część jest pusta, żeby wpisać tam miejsce i godzinę seansu.

Naprawdę, dzięki hipnozie można wmówić wiele rzeczy, a to, że parasol to trąba, krzesło to koń wyścigowy, a biurko to pianino.

Tego stuletniego plakatu można jednak używać nadal. Wystarczy w puste miejsce wpisać niemal każdy tytuł prasowy, rozgłośnię radiową i stację telewizyjną, każdą firmę handlową czy farmaceutyczną. Także partię polityczną. Czarowanie, wmawianie, straszenie i wyciąganie forsy albo głosów idzie na okrągło.

Nie narzekajmy jednak, ta manipulacja trwa od wieków. Teraz, ze względu na doskonalszą technikę, wydaje się, bardziej nas osacza, ale z drugiej strony dzięki internetowi można wiele rzeczy sprawdzić i mieć własne zdanie.

Jest wszakże na plakacie jedna postać, która wydaje się nie ulegać wpływom faceta w rajtuzach i pantofelkach. To zażywny jegomość w cylindrze i sztuczkowych spodniach. Jest wprawdzie pod innym wpływem, ale tkwi jakoś w realności i traktuje otumanione otoczenie dobrotliwie i kpiąco. Powiem szczerze, podoba mi się.

Jest wiosna, pomyślałem o miłości. A ona, a uwodzenie? Czy czuła sieć słów i gestów, słodkie łowy to nie jest tumanienie i zniewalająca manipulacja?

Gadu, gadu nocą, powiem szczerze, podoba mi się jeszcze bardziej.

Gdy noc na miasteczko spada jak sowa,
splatają się ręce takich jak my
i strzeże nas księżyca owal,
by żaden zły wilk nie pukał do drzwi.

Ludzkie gadanie: słowa Agnieszka Osiecka, muzyka Seweryn Krajewski, śpiew on i Maryla Rodowicz.