Tu jeszcze osiołek jest w Paryżu. Idzie w demonstracji.
Porządek jest w tym mieście, bo ci, którzy zmierzają w prawą stronę, mają zgięte w kolanie nogi prawe, a ci co w lewo, lewe. A osioł prawy. [powiększ]
Iżci ja płaczę nie dlatego,
Lecz wspominam na swego osiełka miłego,
Co mi zdechł
Mikołaj Rej, Baba co w pasyją płakała
Subskrybuj RSS
Jan Brzechwa
OdpowiedzUsuń"MUŁ
Był sobie pewien muł.
Najlepiej muł się czuł,
Gdy stojąc przed wieczorem
Nad stawem lub jeziorem
Oglądał swe odbicie
I wołał: "Czy widzicie?
Wprost oczom swym nie wierzę,
Żem takie piękne zwierzę!
Ten łeb, jak kocham mamę!
A uszy? Uszy same,
Powiedzcie, co są warte!
Nie! Nie chcę być lampartem,
Niedźwiedziem ani lwem,
Bo teraz wreszcie wiem,
Że każde mądre zwierzę
Na króla mnie wybierze!"
Zaczyna się od osła,
A kończy, wprawdzie czule,
Ale jedenak - na mule.
Niezawodny Leonardo da Vinci
OdpowiedzUsuńz fraszką
Osieł i lód
Zasnąwszy na jeziora głębokim lodzie,
Osieł własnym go ciepłem roztopił i w wodzie
Znalazłszy się, na własne swe nieszczęście snadnie
Zbudził się i niebawem utonął tam na dnie.
C.A.67 r.
Leonardo da Vinci, Bajki, zebrał i przełożył Leopold Staff, PIW Warszawa 2004
Morał z tej bajki oczywiście jaki?
Dzisiejsze osły nie takie ciapciaki!
G.
serca lód
OdpowiedzUsuń"Lekka przesada - to właśnie bardzo dobra definicja poezji. Doskonała definica poezji na dni chłodne i mgliste, dni, kiedy poranek wstaje późno i na próżno obiecuje obecność słońca. Jest lekką przesadą, póki się w niej nie zadomowimy. Wtedy staje się prawdą. A potem, kiedy ponownie z niej wyjdziemy - bo nikt nie potrafi w niej zamieszkać na stałe - znowu staje się lekką przesadą.
OdpowiedzUsuńAdam Zagajewski, Lekka przesada,
Wydawnictwo a5 2011