Mały zbawiciel

Tour of Mr. Charles B. Hanford, publ. Cincinnati ; New York : U.S. Lithograph Co., c1902. 

Wspominałem już o swoim drugim wcieleniu i komentarzach na forum gazeta.pl. W ciągu ośmiu lat uzbierało się ich kilka tysięcy (pod nickiem jerjar). Niektóre błahe, inne dosyć trafne i dowcipne.

Przykładałem się do tej roboty solidnie i traktowałem ją z jednej strony jako upust dla temperamentu, a z drugiej jako maleńki wkład w walkę z narodowym obskurantyzmem politycznym i obyczajowym (także z antysemityzmem). 

Dziś uświadomiłem sobie, że od minionej niedzieli nie ma już chyba o co walczyć, że niezależnie od tego, kto wygra kolejne wybory, Polska już ciemną doliną nie pójdzie. Mogę więc zawiesić wysłużoną dwururkę nad łóżkiem i zająć się czymś innym.

Ten komentarz umieściłem dzisiaj pod notatką zatytułowaną "Kaczyński: Witają mnie okrzykami >Jarosław, Polskę zbaw<. Nie odchodzę". Wpis łagodny dosyć, ale łagodnieć powinniśmy.

Niech mi go wybaczy Mistrz Konstanty i Kowarski, który uważa, że polityka to zajęcie dla nie literackich parweniuszy.

TEATRZYK „ZIELONA GĘŚ” 

ma zaszczyt przedstawić 

dramat polityczny 

pt. 

„MAŁY ZBAWICIEL”

W y s t ę p u j ą: 

JAROSŁAW

NARÓD

TŁUM Z KRAKOWSKIEGO

6. PRZEGRANA

JAROSŁAW

(stojąc w rozkroku pomiędzy 4. a 5. Przegraną): 

No bo kiedy przegram po raz 6, to już naprawdę odejdę.

NARÓD:

(oddycha z ulgą)

6. PRZEGRANA: 

(wchodzi niespodziewanie):

Jestem. No to jak będzie?

TŁUM Z KRAKOWSKIEGO: 

(zza sceny, w rytm mazurka):

Ja-ro-sław!
Pol-skę zbaw!
Ja-ro-sław!
Pol-skę zbaw!

JAROSŁAW 

(przytupując): 

No widzicie. Nie ma sensu tego marnować. Zostaję.

NARÓD:

(wzrusza ramionami)

 Kurtyna 

opada z zażenowaniem